احترام به اهل كتاب

در صدر اسلام ، ازدواج با محارم ميان زردشتيان امر رائجى بوده است ، لهذا اين مسئله پيش آمده است كه گاهى بعضى از مسلمين بعضى از زردشتيان را به علت اين كار، مورد ملامت و دشنام قرار مى دادند و آنها را بدين سبب زنازاده مى خواندند، اما ائمه اطهار مسلمانان را از اين بدگويى منع مى كردند تحت اين عنوان كه اين عمل در قانون آنها مجاز است و هر قومى نكاحى دارند و اگر مطابق شريعت خود ازدواج كنند فرزندانشان زنازاده محسوب نمى شوند⁽⁵⁵⁾.
و هم در روايات باب حدود آمده است كه در حضور امام صادق – عليه السلام – شخصى از شخص ديگر پرسيد كه با آن مردى كه از او طلبكار بودى چه كردى ؟

آن مرد گفت : او يك ولد الزنائى است .
امام صادق سخت برآشفت كه اين چه سخنى بود؟ آن شخص گفت :
– قربانت گردم او مجوسى است و مادرش دختر پدرش است و لهذا هم مادرش است و هم خواهرش ، پس قطعا ولدالزناست .
امام فرمود: مگر نه اين است كه در دين آنها اين عمل جايز است و او به دين خود عمل كرده است ؟ پس تو حق ندارى او را ولدالزنا بخوانى ⁽⁵⁶⁾.