اسلام شناسی -شمیم یار

تمام غصه ام همین شده که گویم این چنین و امشبم بدون تو سحر شد و نیامدی صبا به یار آشنا بگو که شاعر شما ز دوری رخ تو خونجگر شد و نیامدی

شنیده بودم از کسی که با بهار می رسی ببین که از بهار هم خبر شد و نیامدی بیا ببین در این جهان امام خوب و مهربان اسیر فتنه ی زمان بشر شد و نیامدی

چه دیده ها که دوخته به در شده و نیامدی چه عمرها ز دوری تو سر شده و نیامدی چه روزها که تا به شب نام توبرده شد به لب چه چشمها که از غم تو تر شده و نیامدی

هر راه بجز راه تو کج خواهد شد بی لطف تو آسمان فلج خواهد شد ما منتظران اگر بخواهیم همه امسال همان سال فرج خواهد شد

خوبست که ماه آسمانت باشی پروانه بیقرار جانت باشی ای شیعه مراقبت کن از اعمالت تا زینت صاحب الزمانت باشی

هرکس قدمی بهر خدا بر دارد آینه ی سینه اش جلا بر دارد من معتقدم یوسف زهرا آید گر فاطمه دستی به دعا بر دارد

ازفکرگناه پاک بودن عشق است ازهجرتوسینه چاک بودن عشق است آن لحظه که راه می روی آقاجان زیرقدم تو خاک بودن عشق

ناقابل است پیش کشم در برابرت چشمم سرم دلم همه اقا فدایتان با این همه که رنج کشیدی به خاطرم کشتی مرا دوباره به اشک و دعایتان

من غصه ام گرفته برای غریبی ات حالا شما بگو کمی از غصه هایتان یک روز زیر پای شما خاک میشوم من زاده میشوم که بمیرم برایتان

تمام دلخوشیم یک نگاه کوچک اوست ز چیست یار من از من کنار می گیرد اگر که یار نخواهد به جلوه غم ببرد دل زهیر چو شبهای تار می گیرد